The city of gold
31 mrt. 2016
🇿🇦
vanuit Zuid-Afrika
Na een week die voor mij razendsnel voorbij ging, zit ik op het vliegveld te wachten op het vliegtuig naar Durban. Een week in Johannesburg en omgeving, waar zoveel te zien en te doen is.
Na een vlucht van 4,5 uur in een bijna leeg vliegtuig kom ik aan in deze megastad. Ik neem een taxi naar de plek waar ik verblijf en de braai wordt meteen aangestoken. Na de hoeveelheden rijst,
noedels en kip die ik in Mauritius eet, heb ik wel behoefte aan een goed stuk vlees. Er worden heel wat drankjes gedronken en verhalen gedeeld. De gehele week bestaat vervolgens uit enorme
hoeveelheden vlees, drank en goede verhalen. Een goed begin van wat volgen ging, dus. Ik merk meteen dat het best wel afkoelt Savonds. Voor het eerst in een lange tijd moet ik een vest aan, waar
mensen verbaasd over zijn. Ik kom toch uit Europa? Dan moet het hier wel warm zijn voor me. Blijkbaar is mijn lichaam snel gewend geraakt aan de tropische hitte van Mauritius. Hoewel het slapen
onder een echt deken, in plaats van alleen een dun laken en met de ventilator op z'n hardste stand, toch wel fijn is, raak ik aan het einde van de week verkouden en een beetje ziekjes. maar dat mag
de pret natuurlijk niet drukken.
Gedurende de week zie en beleef ik van alles. Zo maak ik met een jong koppel een roadtrip via Johannesburg center, Soweto, Sandton, Carletonville, Sun City en eindigen we bij Pilanesberg national
park, waar we genieten van de super mooie natuur en natuurlijk de wilde dieren. Tijdens de 3 dagen dat ik met hen op pad ben, wordt er veel gelachen, vlees gegeten en gedurende de hele dag veel
gedronken. Soms kreeg ik een zuid Afrikaanse rode wijn, rum uit Mozambique of een lokale brandy aangeboden na het ontbijt. Ik ben verbaasd over de hoeveelheid drank die gedronken wordt en vooral
hoe normaal het is. Zij zijn op hun plaats verbaasd over de hoeveelheid drank die ik zonder moeite met ze meedrink, als niet-Afrikaan. Ook zijn ze, zoals de meeste zuid-Afrikanen, geobsedeerd door
rugby. We kijken een aantal wedstrijden, onder het genot van -uiteraard- bier en het luid gejuich van supporters. Ook koop ik een rugby jersey van de Springbokkies, tot groot genoegen van beide.
We communiceren in het Engels, omdat het Afrikaans en Nederland teveel verschilt van elkaar. Toch ben ik in staat in grote lijnen te verstaan waar het gesprek over gaat als ze tegen elkaar praten.
Ik probeer een paar basis zinnen en woorden te onthouden. Zo leren ze me dat "dankie" dankjewel is en dat "baie dankie" heel erg bedankt betekent. Als geheugensteuntje vertellen ze me dat ik "buy a
donkey" kan zeggen, dit lijkt namelijk erg op de uitspraak. Ik heb vervolgens tijdens deze week heel veel mensen vertelt dat ze een ezel moeten kopen.
Ik neem afscheid van mijn reisgenoten en heb ondertussen een kleine planning gemaakt wat ik wil zien of doen. De volgende dag ga ik naar het apartheid museum, wat veel indruk achterlaat. Het boek
"long walk to freedom" van Nelson Mandela kan ik niet laten liggen en heb ik ondertussen bijna uitgelezen. Ook spreek ik met een andere reiziger af en verkennen we de binnenstad van Johannesburg.
De gebouwen zijn oud en in het centrum is nauwelijks groen te zien. Ook stinkt het enorm, overal ligt zoveel afval dat je niet eens over de stoep kunt lopen. De zon schijnt fel en dat laat de
bergen met vuilniszakken niet beter ruiken. Zwermen van vliegen ontbreken dan ook niet aan het geheel. Ook moeten we opletten waar we belanden, want je kunt snel in een gevaarlijke buurt
terechtkomen. Hoewel we niet in dat gebied zijn, word ik veel aangekeken en nageroepen. Ik ben de enige blanke en we krijgen wat opmerkingen naar ons hoofd gegooid. We besluiten terug te gaan en op
onze verblijfplaats eten we weer ontzettend goed vlees. Diezelfde avond vertrekt m'n reisgenoot naar Capetown.
De laatste avond spreek ik met een andere reizigster af in een visrestaurant -voor de afwisseling- om mijn laatste avond goed af te sluiten. Vervolgens pak ik mijn spullen in, val vroeg in slaap en
de volgende ochtend neem ik afscheid. Op weg naar het vliegveld verbaas ik me nog een keer over het enorme contrast tussen het triest ogende centrum van Johannesburg en de omgeving, wat gevuld is
met groen en prachtige natuur.
Ondertussen mag ik bijna boarden, gelukkig. Heb ik mijn tijd toch nuttig besteed. Ik kan niet wachten om Lynn te zien en een week Durban door te brengen met een vriendin van thuis.
BIJNA BIJNA!
Liefs, Eva
Reacties
Reacties
01 apr. 2016, 19:28
Wat maak je toch veel mee Eva, nu de foto's nog, maar dat komt wel. Eerst veel plezier met Lynn, ??
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!